چه کسانی می توانند وکیل دادگستری شما باشند: وکیل پایه یک دادگستری - مشاورحقوقی - کارآموز وکالت - بهترین وکیل دادگستری

وکیل دادگستری اصطلاحا کسی است که به نمایندگی و به نیابت شما و از طرف شما برای دفاع در مراجع قضایی و دادگستری حاضر می شود و این با وکیل مدنی (وکیل رسمی) متفاوت است و اگر وکیل مدنی یا رسمی شما (که در دفترخانه اسناد رسمی به وی وکالت داده اید) در کانون وکلا یا مرکز امور مشاوران حقوقی مجوز نداشته باشد، امکان حضور از طرف شما در مراجع حقوقی و قضایی و دادگستری (به عبارت دیگر دادگاه ها و دادسراها) ندارد. در ادامه انواع وکلای دادگستری و اشخاصی که امکان حضور در مراجع قضایی و دادگستری را دارند و همچنین حوزه صلاحیت آن ها تبین می شود.

1- وکیل پایه یک دادگستری:

مجوز و به اصطلاح پروانه وکیل پایه یک دادگستری از کانون وکلای دادگستری صادر شده، لازم به ذکر است کانون وکلای دادگستری بیش از یکصد سال سابقه تاسیس دارد و نیز از سال 1331 از نهادهای مستقل از حکومت محسوب می شود که این استقلال را مدیون مرحوم وکیلدکتر محمد مصدق است. و از اولین اعضای آن می توان به اشخاصی چون دکتر محمد مصدق و سیدهاشم وکیل و محمدعلی دادخواه اشاره کرد و از اعضای متاخر و معاصر آن می توان به دکتر مهدی شهیدی، دکتر ناصر کاتوزیان، دکتر عبدالله شمس، دکتر رضا نوربهاء، دکتر ربیعا اسکینی، دکتر حسن روحانی و دکتر بهمن کشاورز اشاره کرد. وکلای پایه یک دادگستری که از کانون وکلا پروانه اشتغال دارند، امکان مداخله در کلیه دعاوی و کلیه مراجع قضایی و دادگستری را دارند و هیچ محدودیت و ممنوعیت قانونی وجود ندارد.

- لازم به ذکر است در حال حاضر وکیل پایه دو و پایه سه ( کارگشا) نداریم و قوانین  قبلی در این خصوص ملغی و فسخ شده است.

2- مشاوران حقوقی:

مطابق ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه مصوب سال 1379 قوه مقننه، از طریق مرکز امور مشاوران حقوقی، وکلا و کارشناسان مجاز شناخته شد که موازی کانون وکلا به متقاضیان، پروانه وکالت دعاوی اعطا کند. به این دسته از مشاوران به اصطلاح وکیل ماده 187 هم می گویند. این دسته از وکلا در ابتدا صلاحیت محدودی دارند ولی بعد از مدتی محدودیت آن ها برداشته شده و مانند وکلای کانون وکلا صلاحیت عام پیدا می کنند. این دسته از وکلا برخلاف وکلای کانون در طول کارآموزی، صلاحیت و امکان کار و فعالیت ندارند.

3- کارآموز وکالت:

پذیرفته شدگان آزمون ورودی کانون وکلا و مرکز امور مشاوران بعد از اخذ قبولی باید حدودا مدت دو سال کارآموزی نمایند و به طور عملی با نحوه رسیدگی و دادگاه و به اصطلاح با فوت و فن کار آشنا شوند. پذیرفته شدگان کانون وکلا در این دوره هرچند محدود، امکان و اختیار قبول پرونده و قبول وکالت دارند ولی کارآموزان مرکز امور مشاوران خیر.

4- وکالت اتفاقی:

مطابق ماده 2 قانون وکالت مصوب 1315/11/25، اشخاصی که معلومات کافی برای وکالت داشته باشند ولی وکیل دادگستری نباشند و شغل آن ها وکالت در دادگستری نباشد، می توانند برای بستگان تا درجه دوم از طبقه سوم خود با شرایطی و ضوابطی که در آیین نامه صدور جوازوکالت اتفاقی (موقت) مصوب 1378/3/3 آمده است، در سال، سه بار مجوز وکالت اتفاقی از کانون وکلا اخذ نمایند.

تلفن تماس با وکیل پایه یک دادگستری: 88019243 - 88019244

برخی گمان می‌کنند برای وصول وجه چک از طریق دادگاه، فقط باید شکایت کیفری کنند. در حالی که حتی اگر این شکایت به نتیجه برسد، دادگاه تنها حکم به مجازات حبس خواهد داد و درباره طلب دارنده اظهارنظر نمی‌کند. هم درباره چک‌های کیفری و هم چک‌های حقوقی، دادگاه تنها در صورتی حکم به پرداخت مبلغ چک در وجه دارنده چک را صادر خواهد کرد که دارنده به عنوان خواهان، فرم مخصوص دادخواست را تکمیل و با پرداخت هزینه دادرسی از طریق ابطال تمبر و سایر تشریفات قانونی، آن را تحویل دفتر دادگاه کند.

اگر اشخاص با یکی از موارد زیر مواجه شدند، می‌توانند چک را برگشت بزنند:

1. نبودن وجه نقد یا کافی نبودن آن

2. صدور دستور عدم پرداخت وجه چک به بانک از طرف صاحب حساب

3. تنظیم چک به صورت نادرست از قبیل عدم مطابقت امضا، اختلاف در مندرجات چک، قلم خوردگی و...

4. صدور چک از حساب مسدود

اما نکته مهم آن است که وصف کیفری و حقوقی زمانی مطرح می‌شود که دارنده چک برگشتی، آگاهی نسبت به مدت زمان قابل قبول برای طرح شکایت را ندارد.

به موجب ماده 11 قانون صدور چک، مهلت شکایت کیفری علیه صادرکننده چک 2 دوره 6 ماهه می‌باشد. منظور از این دو دوره، ابتدا حداکثر تا 6 ماه پس از تاریخ صدور چک است که دارنده چک می‌تواند آن را برگشت زده و گواهی عدم پرداخت دریافت کند. پس اگر در این مدت، دارنده چک آن را به بانک ارائه نداده و مقدمات شکایت را فراهم نکند، این مهلت از بین می رود و دیگر قابل تعقیب کیفری نیست.

6 ماه دوم از تاریخ صدور گواهی عدم پرداخت است، بدین منظور که اگر دارنده چک در مهلت 6 ماه پس از تاریخ صدور، چک را به بانک برده و در صورت نبود وجه نقد در حساب، آن را برگشت زده و گواهی عدم پرداخت از طرف بانک صادر شود، از این تاریخ وی نیز 6 ماه وقت رسیدگی کیفری در محاکم دادگستری را خواهد داشت؛ ولی اگر دارنده چک در مهلت های یاد شده، اقدامی نکند، دیگر امکان شکایت کیفری و محکوم کردن صادرکننده چک به مجازات هایی که در قانون ذکر شده است، وجود ندارد و می توان از طریق طرح دعوای حقوقی و تقدیم دادخواست به دادگاه صالح تنها به طلب مادی و خسارت های وارده دست یافت که این امر مستلزم جریان طولانی دادرسی است و دارندگان چک بی محل تمایل چندانی به استفاده از آن را ندارند.

برای مثال تاریخ صدور چکی 10 / 1 / 89 است، دارنده چک برای تعقیب کیفری فقط 6 ماه فرصت دارد که چک را برگشت بزند؛ یعنی تا تاریخ 10 / 7 / 89. حال اگر در این مدت چک را برگشت زد، می تواند تا 6 ماه پس از این تاریخ (برگشت زدن چک یا دریافت گواهی عدم پرداخت از بانک) به مراجع صالح برود و اقامه دعوای کیفری کند؛ اما اگر تا تاریخ 10 / 7 / 89 چک را برگشت نزند، دیگر نمی تواند تقاضای تعقیب کیفری کند و از مهلت 6 ماه دومی استفاده کند.